Tuesday, 7 December 2021

जालना, बुलढाणा १,- भोकरदन तुकाई लेणी व चक्रधर स्वामी मंदिर, चांडोळ मधील मंदिर, साकेगावच शिव मंदिर , Jaln-Buldhana Part 1- Bhokardhan's Tukai Caves & Chakrdhar Swami Temple, Chandol Temple and Sakegaon Ancient Temple,


जालना, बुलढाणा १

भाग १

भोकरदन तुकाई लेणी व चक्रधर स्वामी मंदिर, चांडोळ मधील मंदिर, साकेगावच शिव मंदिर 

सध्या बिनकामाचा असल्यामुळे कुठे तरी आठवडाभर जाऊन येण्याचा विचार आला. म्हणून मग सागर सोबत बोललो आणि त्यांनी बुलढाणा, जालना जिल्ह्यातील प्राचीन मंदिर, मूर्ती, गडी आणि बारवची योजना केली. सगळी त्याचीच योजना मी फक्त जायचा काम केलं. दिवाळीनंतर १७ ते २१ नोव्हेंबर तारीख ठरवली. 

त्याप्रमाणे येण्याजाण्याची ट्रेनची तिकीट काढली. पण एसटीचा संप मिटला नव्हता मग काय करायचं. म्हणून मग सागरने औरंगाबाद मध्ये भाड्याने दुचाकी भेटतात त्याचा नंबर काढला, आणि आम्ही ५ दिवसासाठी औरंगाबाद ते औरंगाबाद असे २००० रुपये देऊन दिवसाला 120 कि.मीचा हिशोबाने दुचाकी (बाईक) घेतली. पण पहिल्याच दिवशी दुचाकीच्या बॅटरीला आलेल्या खराबी मुळे त्याचं धंद्याच नाव खराब होऊ नये म्हणून त्यांनी आमच्या सांगण्या नुसार जालनाल्या येऊन त्याची दुचाकी घेतली. 

आम्ही जाते वेळी औरंगाबाद आणि येते वेळी जालना वरुन तिकीट काढली होती. आमचा प्रवास मध्ये
पहिल्या दिवशी
भोकरदन मधील तुलाई लेणी, श्रीचक्रधर स्वामी मंदिर, चांडोळ मधील नृसिंह आणि खोल महादेव, तसेच साकेगाव येथील शिवमंदिर.
दुसर्‍या दिवशी
चिखली जवळील सतगाव-भुसरी येथील शिव मंदिर, तेथून धोत्रानंदाई येथील ३ प्राचीन मंदिर आणि बारव, आणि बीबी येथील गडी पाहून लोणार येथे मुक्काम.
तिसर्‍या दिवशी मेहकर येथील बालाजी, नृसिंह स्वामी मंदिर, नृसिंह मूर्ती भेटली ती गुहा आणि इतर दोन प्राचीन मुर्ती. पुन्हा लोणारला येऊन परडा येथील मल्लिकार्जुन शिव मंदिर आणि उसवद येथील व्यंकेश्वर महादेव मंदिर करुन पुन्हा लोणार मुक्कामी. 
चौथ्या दिवशी लोणार सरोवर आणि तेथील मंदिर, बारव पाहून सिंदखेडराजा मुक्कामी.
पाचव्या दिवशी देऊळगावराजा येथील बारव, गडी आणि सिंदखेडराजा येथील अवशेष पाहून दुपारी जालना साठी रवाना होऊन. जालना मधील दोन दरवाजे, मस्तगड, आणि एका मंदिरातील प्राचीन मुर्ती पाहून संध्याकाळी मुंबई साठी ट्रेन पकडली. अशी योजना सागर ने आखली होती. 

१६ नोव्हेंबरला आम्ही रात्री ९.३० ची मुंबई-सिकंदराबाद देवगिरी एक्सप्रेस पकडली, सकाळी ४.१५ ला आम्ही  औरंगाबादला पोहचलो. आम्हाला साडे पाच वाजता सिडको चौकातुन बाइक घ्यायची होती. मग तोवर आम्ही स्थानकात थांबून चहा-नाश्ता करुन, सिडकोला शेअर रिक्षाने ६० रुपयात पोहचलो. बाइक वाल्याचे पेपर वाचून आणि सही करून पेट्रोल भरून आम्ही ६.३० वाजता भोकरदन साठी प्रवास सुरू केला.

पहिला दिवस 

भोकरदन लेणी आणि चक्रधर स्वामी मंदिर 

आम्ही औरंगाबाद वरुन सिलोड मार्गे भोकरदनला पोहचलो. साधारणपणे  ८० कि.मी चा मार्ग आम्ही अडीच तासात थोडे थांबत चहा नाश्ता करत पोहचलो. भोकरदनच्या मुख्य रस्त्यापासून तुकाई लेणी/ गुहा २ कि.मी आत गावात आहे. लेणी नदीच्या शेजारी आहे आणि थोडी गावाचा बाहेरच आहे. लेणी मंदिराच्या पाठी मागेच आहे. आम्ही पहिला लेणी पहायला गेलो. 
 
भोकरदन / तुकाई लेणी
यावेळी पाऊस जास्त दिवस होता, त्यामुळे गुहेतील पाणी पुर्णपणे उतरले नव्हते. आम्ही पायर्‍या उतरून खाली गेलो. आमच्या पायाचे तळवे पूर्ण बुडलेले होते, त्यात शेवाळ ही झाले होते. त्यामुळे जपून पाय ठेवत आम्ही आत गेलो.
लेण्यांमध्ये मुख्य ७कक्षा आहेत. कक्षेच्या आत काही शिल्प दिसत नव्हती पण त्याचा बाहेरील आजूबाजूच्या कातळावर सुंदर शिल्प कोरलेले आहेत. प्रत्येक कक्षेच्या दारावर द्वारपाल सारखे, भंग झालेले शिल्प दिसतात. 
पण बहुतेक शिल्पांची झिज झाली आहेत, तर काही तुटली आहेत. त्यामुळे बरेच शिल्प ओळखता येत नाहीत. पण एक मोठा शेषशाहीचा विष्णूचा भंगलेला शिल्प ओळखता येते.पण त्या समोरील भिंतीवरील तीन मोठे कातळ शिल्प आम्हाला नीट ओळखता नाही आले. लेणी/ गुहेची आणि मंदिराच्या फोटो शेवटी ठेवले आहे.
 
 चक्रधर स्वामी मंदिर
लेणी बघून आम्ही चक्रधर स्वामी मंदिर बघायला गेलो. मंदिराचा अर्धा/पायथाचा भाग प्राचीन दिसतो, त्याचावर नवीन बांधकाम केलेले दिसते. मंदिराच्या आतील गाभाऱ्याचे खांब प्राचीन आहेत त्यावर रामायणाचे, भीमाच, महिषारसुर्मार्दिनीचे आणि काही युद्धाची शिल्प आहेत. मंदिराच्या मुख्य मूर्ती जागी चक्रधर स्वामी पंतांच्या लोकांची शीला रुपी मूर्ती आहेत. नेहमी सारखे मंदिर बाहेर खांबाचे आणि इतर मंदिराचे अवशेष दिसले. मंदिर बघून आम्ही चांडोळ साठी निघालो. 


चांडोळचा नृसिंह मंदिर आणि खोल महादेव

भोकरदन ते चांडोल, म्हसळा मार्गे ३५ कि.मी आहे. आम्ही एका तासात पोहचलो. आमची दुचाकी खराब झाल्यामुळे आमचा १ तास भोकरदनलाच वाया गेला. त्यामुळे चांडोलला पोहोचायला आम्हाला दुपार झाली.

चांडोलला नृसिंह मंदिर आणि खोल महादेव हि दोन मुख्य प्राचीन मंदिर आजूबाजूलाच आहेत.त्यामुळे गावाने त्या पूर्ण परिसराला भिंतीचा कुंपण केला आहे. त्याव्यतिरिक्त अजून एक छोट महादेवाचे मंदिर हि गावात आहे. आम्ही गावात विचारत विचारत नृसिंह मंदिर/खोल महादेव मंदिराजवळ पोहचलो.

नृसिंह मंदिर
नृसिंह मंदिर गाभाऱ्यात कोरीव आणि रेखीव शिल्प बघायला मिळत नाही. पण मंदिर परिसरात आढळणाऱ्या खांबाच्या अवशेष वरून, कदाचित नृसिंह किंवा खोल मंदिराच्या खांबाचे ते अवशेष असावे असे वाटते. नृसिंह मंदिरात प्रवेश केल्यावर, आपल्याला समोर मुख्य गर्भगृहात नृसिंहची सध्याचा काळातील मूर्ती दिसते. मध्य गाभाऱ्यात उभे राहिले असता उजवीकडे आणि डावीकडे पण गर्भगृह आहेत. त्यात डावीकडील गर्भगृहात शिवाची पिंड होती तर उजवीकडील रिकामी होते. मंदिराच्या मुख्य दाराच्या उजव्याबाजुला एका दगडावर विशेष करुन ९ आडव्या आणि ५ उभ्या ओळीत वेग वेगळ देवाच्या मूर्त्या दिसतात, त्यातील पाचवी ओळ मध्ये खाली १३ शिवाची पिंड दिसतात. पण गावकऱ्याने त्याला रंग मारल्यामुळे त्यातील काही देवता ओळखता येत नव्हत्या. (त्याचे फोटो चांडोळ च्या फोटो मध्ये दिला आहे.) आणि दरवाज्याचा डाव्याबाजूला एक देवाचं शिल्प दिसते, झीज झाल्यामुळे स्पष्ट दिसत नव्हते. बहुतेक शिवाचे असावे.

नृसिंह मंदिराला चिटकूनच बाजूला उजवीकडे विठ्ठल रखूमाईचा नवीन बांधलेले मंदिर आहे. त्यात प्राचीन मुर्ती किंवा काही अवशेष आम्हाला दिसले नाही. नृसिंह मंदिराचा समोर बाहेर झाडाखाली १ चांगली तर २ भंग अवस्थेत जैन मूर्ती आहे. तसेच काही खांबचे अवशेष हि आहेत.
 
खोल महादेव मंदिर
तिथून आम्ही बाजूचा खोल महादेव मंदिर बघायाला गेलो. खोल महादेव मंदिर लहान आहे. मंदिरातील शिवाची पिंडाचे दर्शन घेण्यासाठी, आत खाली काही पायर्‍या उतरून जायला लागते. बहुतेक म्हणुनच वाटत खोल महादेव मंदिर बोलतात.मंदिराच्या वरील अर्ध काम विटांचे सध्याचा काळातील केलेले दिसते. मंदिराच्या समोर प्राचीन भंग झालेला नंदी आणि समोरील परिसरात एका मंदिराचा अवशेषावर २ कामशिल्प (हे दोन शिल्प बहुतेक मंदिराचा बाहेरील असलेल्या अर्ध्या भिंतीवरील भाग वाटतो) आणि काही मंदिराचे अवशेष दिसतात. आम्हाला तेथील तरुण गावकऱ्याने सांगितले अजून एक असंच प्राचीन मंदिर गावातच आहे. म्हणून आम्ही ते बघायला गेलो. 
 
अजून एक प्राचीन शिव मंदिर (गडीच महादेव मंदिर)
बाईकमुळे आम्ही गल्लीतून विचारत तेथे दोन मिनटात पोहचलो. तरी पण हे मंदिर एका घराच्या पाठी होते, त्यामुळे आम्हाला एका गावकऱ्याने सोबत येऊन दाखवले. मंदिर शिवाचं होत. मंदिर पाषाण बांधणीतील दिसत होते. कळसाच काम नव्याने विटाने बांधलेले आहे. मंदिराचा गर्भगृहाच्या दरवाजाची चौकट नेहमीच्या प्राचीन मंदिरा सारखे सुरेख होती. मंदिराच्या बाहेर भंगलेली गणेश मूर्ती आणि नंदी, आणि एक झीज झालेली मूर्ती होती. मंदिराच्या मुख्य बांधकाम व्यतिरिक मंदिराच्या भोवती चिखली भिंतीचे मंडपाचे काम असावे, असे तिथे पाहता क्षणी वाटते. बाकी मंदिराच्या समोर मोकळ्या जागेत, एक छोट पत्र्याचा छपराचे मंदिर आहे. त्यात एक रंग मारलेली वीरगळ आणि काही अन्य देव दिसतात. रंग मारल्यामुळे वीरगळ प्राचीन आहे का नवीन कळत नव्हते. बाकी अजून काही अवशेष दिसत नाही. मंदिर पाहून येताना गल्ली मध्ये त्याकाळातील दगडी घर दिसतात तर काहींचे अवशेष दिसतात. तर काही आता त्यावर सुधारून नवीन बांधताना दिसतात. अजून काही वर्षात बहुतेक नष्ट होतील. 

साकेगावच शिव मंदिर

चांडोळ गावातील मंदिर बघून आम्ही चिखली साठी निघालो. चिखलीला जाताना वाटेत आम्हाला साकेगाव मधील प्राचीन शिव मंदिर बघायचा होता. साकेगाव पासून चिखली पुढे चार किमी आहे. त्यासाठी आम्ही चांडोळ वरून रुईखेड मार्गे चिखलीला गेलो, साधारण ३१ किमी अंतर होते. तसेच चांडोळ ते रुईखेड रस्ता बऱ्यापैकी कच्चा होता, पण आम्हाला गावातले म्हणाले हा रस्त्याने लवकर पोहचाल. म्हणून आम्ही तिथून गेलो. अंदाजे साडे तीन वाजता, आम्ही चांडोळ वरुन निघालो. साकेगाव मंदिरापर्यंत पोहचेपर्यंत आम्हाला साडे चार वाजले.

मंदिर परिसरात गेलो ना गेलो तिथे देखभाल करणाऱ्या ताई घरी जाता जाता, आमच्या बॅग बघून बोलल्या मोठ्या कॅमेर्‍या (dslr) ने फोटो काढू नका मोबाईलने काढा. त्या ताई मंदिराच्या परिसरातून बाहेर जाताना, दृष्टी आड होई पर्यंत आम्ही कॅमेरा काढतो का बघत होत्या. त्या काय परत आल्या नाही, पण मग आम्ही पण उगाच बघितल तर चार शब्द ऐकायला नको म्हणून कॅमेरा काढला नाही. आधीच ऐकूनच हिरमोड झाला होता. मग काय नुसता बॅग ठेवुन मंदिर बघत होतो. 
 
मंदिर सुस्थितीत दिसत होता. आत मध्ये काळोख होता. बहुतेक आत मध्ये वीज नव्हती. मंदिर शिवाच आहे. गर्भ गाभाऱ्यात शिवलिंग होते, तिथे लावलेल्या दिव्या मुळे थोडा काही प्रकाश होता. 
मंदिराच्या गाभाऱ्यात एक मूर्ती होती पण थोडी झीज झालेली दिसत होती. इतर मंदिरात काळोख असल्यामुळे जास्त शिल्प दिसत नव्हती बहुतेक नव्हतीच. गाभाऱ्याच असलेल्या खांबाच्या पायथ्यावर देवाची शिल्प दिसत होती. बाकी मंदिराच्या बाहेर समोर छोटा शिलालेख असलेली एक गध्देगळ आहे. तिथेच एक सिंह ही ठेवला आहे. 
मंदिराच्या डाव्या बाजुला एक छोट दगडाच साध मंदिर आहे. मंदिर रिकामी होते. 
मुख्य मंदिराचा बाहेरील भिंती वर तसेच कळसावर उत्तम कलाकृती दिसतात. आपल्याला नृत्य शंकर, महिषासुरमर्दिनी आणि कळसावरील भागा जवळ सुंदर शिल्प दिसतात. जातेवेळी शेवटी एका कोपर्‍यातून पूर्ण मंदिराचा एक dslr ने फोटो काढला. आणि मग आम्ही चिखली साठी मुक्कामाला निघालो. 
 
मुक्काम 
चिखली मध्ये ७०० रुपये मध्ये एक चांगला लॉज (शारदा गेस्ट हाऊस) भेटला. तसे इथे खूपच कमी लॉज आहेत. तरी त्यामानाने हा लॉज चांगला होता. 
 
चिखली वरुन आमचा दुसर्‍या दिवशी सकाळी सतगाव-भुसरी येथील प्राचीन शिव मंदिर आणि बारव. नंतर तेथून धोत्रानंदाई येथील ३ प्राचीन मंदिर आणि बारव पाहून, बीबी येथील गडी पाहून लोणार येथे मुक्काम होता. 
 
त्याबद्दल मी सविस्तर दुसर्‍या भागात लिहलं आहे
 
भोकरदन /तुकाई लेणीचे फोटो, भोकरदन
 
 
चक्रधर स्वामी मंदिर, भोकरदन

नृसिंह मंदिर, चांडोळ

खोल महादेव मंदिर, चांडोळ

चांडोळ गावात अजून एक महादेवाचा मंदिर ह्याला (गडीच महादेव मंदिर बोलतात) आहे आणि त्याचा समोर एक पत्र्याचं छोटं मंदिर आहे. त्यात एक विरगळ दिसते, पण तीला रंग मारल्यामुळे ती प्राचीन आहे का नवीन कळत नव्हतं 




गावात अशी काही जुनी घर दिसतात.


सकवार गावातील शिवमंदिर, उजवीकडे कोपऱ्यात लेख असलेली गद्धेगळ

Monday, 8 March 2021

कोकणदिवा

कोकणदिवा

कोकणदिवा ट्रेकचा पूर्ण विडिओ पाहण्यासाठी खालील YOUTUBE  लिंक वर क्लिक करा  



रायगड किल्ल्याच्या भोवतालच्या परिसरातील किल्ले हे दुर्ग दुर्गेश्वर रायगडाचे संरक्षण करतात. त्यातील कोकणदिवा सगळ्यात जवळचा किल्ला असावा. बहुतेक लोक ह्याला रायगडचा खंदा पहारकरी बोलतात आणि ते खरं ही आहे, ते किल्ल्यावर गेल्यावर कळते. कारण गड माथ्यावरून दुर्ग दुर्गेश्वर रायगड एकदम समोरच दिसतो. रायगडावरचे बरेचशे अवशेष ही दिसतात. पुणे जिल्हा आणि कोकणातील रायगड जिल्ह्यातील सीमेवर असलेला हा किल्ला बहुतेक हा किल्ला पुणेतील वेल्हे तालुक्यात येत असावा. ह्या डोंगराच्या कावळ्या- बावळ्या खिंडीतून आपण कोकणात उतरतो. त्या दृष्टीने शिवकाळात हा किल्ला संरक्षक रित्या किती महत्वाचा होता, हे कळून येते. गडावर गेला असता कळून येते हा किल्ला नसून त्या परिसरावर नजर ठेवण्यासाठी टेहळणीचा किल्ला असावा. कारण तसे गड माथ्यावर एका किल्ल्या सारखे फारसे असे अवशेष नाही आहेत. 
कावळ्या बावळ्या खिंड उतरून आपण रायगड जिल्ह्यातील महाड तालुक्यातील सांदोशी गावात पोहचतो.  पुण्यातून यायचे झाल्यास वेल्हे तालुक्यातील घोळ गाव मार्गे, गारजाईवाडी गावातून पोहचता येते आणि कोकणातून महाड तालुक्यातील सांदोशी गावातून गडावर पोहचता येते. आम्ही सांदोशी मार्गे चढाई केली. 

कावळ्या-बावळ्या खिंड ऐतिहासिक महत्व.
कावळ्या-बावळ्या खिंड ही मराठयांच्या इतिहासात लढलेल्या एका रणसंग्रामाची साक्ष आहे. शिवाजी राजांच्या निधनानंतर आणि शंभुराजांच्या दुर्दैवी शेवटानंतर औरंगजेबाने आपला मोहरा राजधानी रायगडाकडे वळवला. गडावर राजाराम महाराज आणि येसुबाई राणीसाहेब होत्या. ईदीकतखानाने रायगडाभोवती वेढ्याचा फास आवळला. मात्र उत्तरेच्या बाजुला कुमक कमी असल्यामुळे शहाबुद्दीनखानाने कावळ्या घाटाने सैन्य उतरवून वेढा पक्का करायचे ठरवले. ही खबर लागताच २५ मार्च १६८९ या दिवशी गोंदाजी जगताप आणि सरकले नाईक यांनी शहाबुद्दीन खानाचे तीनशे सैन्य याच रणक्षेत्री कापून काढले. सांदोशी गावच्या या वीरपुत्रांनी अक्षरशः चार हातांनी ही खिंड लढवली. हा इतिहास किती जणांना माहिती असतो? पावनखिंड आणि उंबरखिंडीसारखीच ही आणखी एक वीरभुमी कावळ्या-बावळ्या खिंड ! या प्रतिकारामुळे मोघल सैन्य कावळ्या घाटाने खाली उतरु शकले नाही आणि रायगडाचा वेढा कमकुवत राहिला. परिणामी राजाराम महाराजाना रायगडाहुन सुरक्षित जिंजीला जाता आले. (संदर्भ दुर्गवीर प्रतिष्ठान).

ह्यावेळी प्रणव आणि मी दोन दिवसाची योजना केली होती. पहिल्या दिवशी कोकणदिवा किल्ला आणि संध्याकाळी रायगडला वस्तीला जाऊन दुसर्‍या दिवशी रायगड दर्शन घेऊन मुंबईला परत फिरायचे. आमच्या सोबत ह्यावेळी सागर पाटील सुद्धा होता, असे आम्ही तिघे जण होतो.


प्रवास वर्णन :

कोकणदिवा साठी आम्ही कोकणातील सांदोशी गावातून चढाई करणार होतो. त्यासाठी आम्ही मुंबई वरुन बोरिवली नॅन्सी कॉलनी (Nancy Colony) ते सांदोशी रात्री १०.१५ ची एसटी पकडली. मी आणि सागर कुर्ला नेहरुनगरवरुन आणि प्रणवने नेरुळ वरुन बस पकडली. आम्ही आधीच आरक्षण करून ठेवले होत म्हणून बरे झाले. शेवटची गाडी असल्यामुळे गाडीला गर्दी होती.

मुंबई ते सांदोशी हे महाड-पाचाड मार्गे अंदाजे २०० किमी आहे आणि महाड ते सांदोशी ३१.५ किमी आहे. पण तुम्ही स्वतःची खाजगी गाडी करून जाणार असाल तर माणगाव वरून पुनाडेगाव मार्गे सुद्धा जाऊ शकता. त्यामुळे अंदाजे ३० ते ३५ किमी अंतर वाचेल.

पहाटे ४.३० ला एसटी महाडला पोहोचली. महाडवरून गाडी १ तासानंतर म्हणजे ५.३० वाजता सुटली. त्यामुळे आम्हाला सांदोशी गावात पोहचायला सकाळचे ६.३० वाजले. महाड आणि माणगाव वरून सांदोशी साठी आणि सांदोशीवरून परतीची किती वाजताची एसटी आहे, त्याचे वेळापत्रक मी शेवटी दिले आहे. 


ट्रेकला सुरवात :
तुम्हाला वाट माहित नसेल तर गावातून वाटाड्या घ्यावा, अन्यथा तुम्ही वाट चुकू शकतात. कारण गडाखालील भागात खूप जंगल असल्यामुळे अनेक ठिकाणी वाटा जातात.  त्यामुळे तुम्ही वाट नक्कीच  चुकणार.  

सकाळी ६.३० वाजले होते, थंडीचा हंगाम असल्यामुळे अजून उजाडले नव्हते. त्यामुळे आम्ही गावातील मंदिरात थोडी तासभर विश्रांती घेतली, तोपर्यंत उजाडलं होतं. गाडी जिथे थांबते तिथेच एक घरगुती लहान दुकान होते. तिथेच नाश्ता करुन आम्ही सकाळी सव्वा आठला ट्रेकला सुरवात केली.

त्या दुकानापासून एक रस्ता वर गावात जातो त्या रस्त्याने आम्ही चालू लागलो. कारण गडावर जाण्यासाठी गावातूनच वाट जाते. गावातून सरळ गेलो असता, एके ठिकाणी डावीकडे वळून गावाच्या बाहेर वाट जाते. ह्या वाटेने आपण गावाच्या बाहेर असलेल्या एका घराजवळ पोहोचतो. गावातून ह्या घरापर्यंत पोहचायला आम्हाला १० मिनिट लागले. इथपर्यंत पोहचलो म्हणजे आपण गावातून बरोबर वाटेवर आलो.

ह्या शेवटच्या घरापासुन थोड्या अंतरावर कच्चा रस्ता लागतो. घरापासून गेलेली ही वाट, कच्चा रस्ता ओलांडून पलीकडे जाते. तिथे पलीकडे कच्च्या रस्त्यालाच पायवाटेच्या बाजूला दुर्गप्रेमींने एका दगडावर पांढर्‍या रंगात दिशा दर्शक बाणाचे चिन्ह केले आहे. इथून ते गडावर पोहचेपर्यंत आपल्याला वाटेत, असे दिशा दर्शक बाण दिसतात. त्यामुळे वाट शोधायला सोपे जाते.

पण आमचा नेमका हा पहिला बाण चुकल्यामुळे आम्ही वाट चुकलो. त्यामुळे आमचा १ तास खालीच वाट शोधण्यात वाया गेला. आम्हाला वाटेत एक मावशी भेटल्या निर्मला भाटोळे, त्या चुलीसाठी लाकूड तोडायला आलेल्या होत्या. त्यांनी आम्हाला पुन्हा त्या शेवटच्या घरापासून वाट दाखवत, पुढे एके ठिकाणी जिथे गडाखालील जंगलातून वाट जाते त्याच्या तोंडाशी आणून सोडले. तो पर्यंत ९.३० वाजले होते.

मावशीने आम्हाला इथे नीट सुचना दिल्या. कसं जायचे. इथून आम्ही मावशींचे आभार मानून पुढे चालू लागलो. कारण जिथे मावशीने आम्हाला सोडला तिथून गडाखालील जंगल लागते. मावशीने आम्हाला कुठं पर्यंत सोडले, त्यासाठी तुम्ही माझा youtube  वरील व्हिडीओ पहा त्यावरून तुम्हाला अंदाज येईल.  

जंगलातून वाटेत दिशा दर्शक बाण असल्यामुळे, आम्हाला वाट मिळत गेली. काही ठिकाणी गवतामुळे बाण लगेच दिसत नाहीत, पण जर वाट चुकलोच तर जंगलात शिरल्यावर आपल्याला एक लक्षात ठेवायचे आहे. आपल्याला एकदम सरळ डोगराचा दिशेने वर न चढता, डावीकडे आपल्याला घळीच्या दिशेने चालत जायचे आहे आणि ही वाट सतत  मध्ये-मध्ये थोडी खाली तर कधी वर होते. अशी करत आपल्याला घळीत आणून सोडते. आम्ही एक तासात घळीत पोहचलो. घळ लागली की मग आपण घळ चढून कावळ्या-बावळ्या खिंडीत पोहचतो. आम्हाला घळ चढायला पाऊण तास लागला.


कावळ्या-बावळ्या खिंड:
सकाळी ११.२० ला आम्ही खिंडीत पोहचलो. खिंडीत पोहचल्यावर आपल्याला खिंडीच्या तोंडावर वाटेत दोन्ही बाजूला दगडाची भिंत दिसते. इथे घळी मधून आपल्याला वाटेत झाडे-झुडपांना रिबीन लावलेल्या दिसतात. पूर्ण गडावर पोहचेपर्यंत आपल्याला त्या रिबीन दिसतात.

खिंडीत पोहचल्यावर, उजवीकडे एक वाट गडावर जाते. तर समोर आपल्याला थोडी मोकळी जागा दिसते. तिथे पाषाणाचा देव आहे ह्याला टाळ देव म्हणतात आणि त्याच्या पुढे आपल्याला एक वाट पुणे जिल्ह्यातील गारजाई गावातून आलेली दिसते.

आम्ही थोडा वेळ विश्रांती घेऊन पुन्हा उजवीकडे गड चडू लागलो. ६-७ मिनिटाची चढाई करून आम्ही छोट्याश्या पठारावर पोहचलो. आपल्याला समोर पुन्हा झुडपातून गडावर जाणारी वाट दिसते. इथून आपल्याला जरा खडा चढ लागतो. पण बाजूला झाडे-झुडपे असल्यामुळे चढते-उतरतेवेळी आपल्याला थोडी मदत होते. हा चढ चढुन, आपल्याला कातळ टप्पा लागतो. इथे थोडं सांभाळून चढायला लागते. पहिला छोटा कातळ टप्पा चढल्यावर आपल्याला लगेच कातळात कोरलेल्या पायऱ्या लागतात. खिंडीतून वर गुहेत पोहचायला आम्हाला अर्धा तास लागला.

गुहा आणि टाक्या: 
कातळ पायऱ्या चढून वर आल्यावर, डावीकडे आपल्याला गुहा लागते, तर एक वाट उजवीकडे  गड माथ्यावर जाते. उजवीकडची वाट लगेच दोन चार पावलात संपते. आपल्याला गड माथ्यावर जाण्यासाठी तिथे कातळ चढायला लागतो, पण ही वाट जिथे संपते तिथेच थोड्याश्या खाली (खोलगट) आयताकृती लांब एक सुकलेली मोठी टाकी लागते. टाकी एकदम कडेला असल्यामुळे बाजूला खोल दरी दिसते. 

आम्ही गड माथ्यावर आधी न जाता,  गुहेत गेलो. आम्ही दुपारी १२.३० वाजता गुहेत पोहचलो. गुहेत ७ ते ८ लोक वस्ती करू शकतात. गुहेत आमच्या बॅग ठेवून आम्ही गुहेच्या पुढे असलेल्या टाकी बघायला गेलो. पहिली टाकी गुहेच्या बाजूला लागूनच आहे. ह्या टाकीतील पाणी पिण्यास वापरतात. टाकीतील पाणी काढण्यासाठी, टाकीच्या पुढच्या कातळाला मधोमध भोक केला आहे. त्यातून हात घालून पाणी काढता येते. पण टाकीजवळ जाते वेळी सांभाळून जायला लागते. कारण खाली दरी आहे आणि तिथे उभे राहायला जास्त जागा नाही. 

ह्या पहिल्या टाकीच्या पुढे अजून दोन जोड टाके आहे. ह्या टाकी गुहे जवळून दिसत नाहीत. त्या थोड्या पुढे असल्यामुळे थोड्याशा आत आहेत. पण ह्या टाकीजवळ जाण्यासाठी, कातळावरून खूपच जपून जायला लागते. जरा सुद्धा पाय घसरला एकदम खाली दरीत पडू शकतो. (त्यासाठी मी दिलेल्या  youtube लिंक वर जाऊन माझा व्हिडिओ पाहू शकता.)  जोड टाकीतील, एक खांब टाकी आहे. खांब टाकीला सुद्धा पाणी काढण्यासाठी भोक आहे. दुसऱ्या टाकीत पण थोडं पाणी होत पण अर्धी टाकी बुजलेली होती.  ह्या जोड टाकीतील, दोन्हीतील पाणी पिण्यायोग्य वाटत नव्हते. 

ह्या टाकींच्या पुढे अजून टाकी नसावी. पुढे अजून काही आम्हाला नीट वाट दिसत नसल्यामुळे आम्ही इथून मागे फिरून गुहेजवळ पोहचलो. गुहेत थोडीशी पेटपूजा करून, ५ ते १० मिनिटे विश्रांती घेऊन.  प्रणव आणि मी दोघेच गड माथ्यावर गेलो. 

गडमाथा :
गुहेपासून आम्ही ५ मिनिटात गड माथ्यावर पोहचलो. माथ्यावर जाते वेळी काही ठिकाणी कातळ टप्पा जपून चढायला लागतो. आम्ही दुपारी १ वाजता गड माथ्यावर पोहचलो. 

गड माथ्यावरून आपण खालील सांदोशी गावाच्या दिशेने पाहिले असता, आपल्याला समोर दुर्ग दुर्गेश्वर रायगड दिसतो. तर डावीकडे दूरवर दोन डोगंराच्या V आकाराच्या मधून लिंगाणा किल्ला दिसतो. पाठी मागे आपल्याला पुणे जिल्ह्यातील डोंगररांग दिसते. तर पुढे सांदोशी गावाच्या बाजूला कोकणातील रायगड जिल्हा लागतो. 
 
गड उतरतेवेळी आम्ही अडीच तासात उतरलो. सांदोशी गावात वीरगळ आहेत, पण आम्हाला संध्याकाळी शेवटची ५ ची महाड एसटी पकडायची होती आणि आम्ही बरोबर त्यावेळेत पोहचल्यामुळे, वीरगळ पाहू शकलो नाही. वीरगळ पाहायच्या असल्यास गावातील लोकांना विचारावे. 


एसटीचे वेळापत्रक सांदोशी साठी
मुंबई बोरिवली नॅन्सी कॉलनी (Nancy Colony)- सायन- कुर्ला नेहरूनगर- महाड-पाचाड- सांदोशी
रात्री १० वाजताची, सकाळी ४ ला महाडला पोहचते आणि रायगड किल्ल्याच्या रोपवे जवळून परतून पुन्हा पाचाडमार्गे ६.३० ला सांदोशी पोहचते.

महाड ते सांदोशी वेळापत्रक
सकाळी ८, दुपारी १ आणि शेवटची ३. ३०ची आहे.

सांदोशी ते महाड वेळापत्रक
सकाळी ६.३०, ९.३०, दुपारी ३ आणि संध्याकाळी ५ ची शेवटची
गावात गेल्यावर खात्री साठी परतीच्या एसटीची वेळ विचारून ठेवणे.

माणगाव ते सांदोशी पुनाडेगाव मार्गे
सकाळी ७. १५ आणि दुपारी ३. ३० वाजता.
(ह्या एसटी १३ फेब्रुवारी २०२१ पासून सुरु केल्या होत्या. त्या चालू आहेत कि नाही खात्री साठी एकदा माणगाव एसटी डेपो ला फोन करून विचारणे.)

कोकणदिवा ट्रेकचा पूर्ण विडिओ पाहण्यासाठी खालील YOUTUBE  लिंक वर क्लिक करा  

 
आम्हाला गडाची वाट दाखवणाऱ्या मावशी निर्मला भाटोळे


गडावर वाट जंगलातून कशी जाते आणि पुढे कसं घळीतून खिंडीत पोहचावे ते केवळ नि केवळ दाखवण्यासाठी अंदाजे पिवळ्या रंगाच्या रेषेत दाखवले आहे. (विशेष सूचना: हि रेष अंदाजे दाखवली आहे, वाट तशीच जात नाही) 


कच्च्या रस्त्याला ओलांडून वाट पलीकडे जाते, तिथे रस्त्याजवळ वाटेच्या बाजूला 
बाण केलेला आहे. इथून आपल्याला वाटेत बाण भेटत जातात. 

गावाच्या बाहेर पुढे, गडाच्या वाटेवर हे शेवटचे घर लागते.

गडावरील खांब टाकी

कोकणदिवा ट्रेकचा पूर्ण विडिओ पाहण्यासाठी खालील YOUTUBE  लिंक वर क्लिक करा  
https://youtu.be/ZNdXQm9BRCg