Kurdugad

 कुर्डूगड 

मार्चचा पहिल्या आठवड्यात कुर्डूगड आणि मानगड करायचा आमचा ठरला होता. पण ऐनवेळी बहुतेक जण नाही म्हणाले, म्हणून मग आम्ही दुसरा गड करायचा ठरवत होतो.  पण नाही म्हणता म्हणता पुन्हा आमही  ५ जण झालो. मग अजून कोणी २ जण आले तर आपण गाडी करून कुर्डूगड आणि मानगड ला जाऊ शकतो. त्याप्रमाणे अनिलने त्याचा ३ मित्रांना विचारले आणि ते तयार झाले. मग आम्ही आमची नेहमीची गाडी ठरवली. आमचा बेत रात्रीनिघून   उंबरखिंड किव्हा पन्हाळजेंगड करायचा होता. पण आमचा गाडीमालक रात्री येऊ शकत होता. म्हणून मग आम्ही सकाळी निघायचा ठरला.
सकाळी ५. ४५ ठाण्याला भेटायचं ठरला. आम्ही चौघे जण ठाण्याला तर बाकीचे चार जण जुईनगरला भेटणार होतो. ठाण्यावरून निघता निघता आम्हाला निघायला ६. ३० वाजले. जुईनगर पोहचेपर्यंत ७. १५ वाजले.  मार्च महिना असल्यामुळे, तसेच कुर्डूगड चढायला वेळ लागणार त्यासाठी सकाळी पहिला कुर्डूगडला जायचा आम्ही ठरवलं.

गडाचा पायथ्याचा गावी कसे पोहचावे

मुंबई ते उंबर्डी अंतर १४६ किमी आहे. आम्ही पनवेल वरून मुंबई-पुणे द्रुतगती मार्गाने खोपोली, पालीवरून आतील रस्त्याने नांदगाव- कांदळगाव- कडपे फाटा - कडपे - जिते - उंबर्डी गावात गेलो.  

आम्हाला  उंबर्डी गावात पोहचायला १० वाजले. आम्ही पाली मध्ये नाश्त्याला थांबलो होतो म्हणून उंबर्डी गावात जास्त वेळा न वाया घालवता आम्ही ट्रेकला सुरवात केली. जितेगावातून  कुर्डुगडावर जायायला  २ ते २.३० तास लागतात, असे प्रणव आणि मी नेटवर वाचले होते. पण प्रणवने सांगितले उंबर्डी वरून १ ते १. ३० तासात आपण गडावर पोहचतो म्हणून आम्ही उंबर्डी गावातून ट्रेकला सुरवात केली. जिते ते उंबर्डी अंतर २.५ ते  ३ किमी आहे

कुर्डूगड करायचा असेल तर खाजगी गाडी करून जाणे फायद्याच ठरेल. कारण त्यामुळे तुम्हाला मानगड हि करता येतो.पण जर सार्वजनिक गाडी ने प्रवास केला तर फक्त कुर्डूगड एक च करता येईल.

आम्ही खाजगी गाडीने गेलो त्यामुळे आम्हाला st चा वेळ आणि कुठून st पकडायची समजला नाही.  पण जिते गावात गेलो असता, आम्हाला काही वडाप (टमटम) दिसल्या. त्यावरून माझ्या मते. माणगाव, इंदापूर किंवा कोलाड वरून येथे वडाप बदलत जाऊ शकतो. किव्हा बहुतेक जिते गावातून कडपें फाट्यापर्यंत ( म्हणजेच आतील मुख्य रस्त्या पर्यंत ) पोहचू शकतो. 

गडावर कसे पोहचावे

उंबर्डी गावात बौद्धवाडी मध्ये रस्त्याला एक मंदिर आणि एका शाहिद जवानाचं स्मरणार्थ त्यांचा पुतळा स्थापित केला आहे. तिकडून एक मातीचा रस्ता आणि त्याचा बाजूनेच एक पायवाट गेली आहे.  मातीचा रस्ता पुढे एक सुखलेला ओढ्यातून जातो. तो पुढे ३/४ घरे आहे त्याचा शेवटचा घराजवळ संपतो. दोन्ही वाटेने पुढे गेलो असता आपल्याला भिंती सारखी एक जुन्या वास्तूचे अवशेष लागतात. त्याचा भिंत बघितली असता येथे वाढा होता कि मंदिर हे नक्की कळत नाही . पण हि भिंत २०० ते ३०० मीटर लांब दिसते. भिंत जिथे तुटली आहे तीथून मातीचा रस्ता किंवा सुखलेला ओढा गेला आहे. ह्या रस्त्याने पुढे गेलो असता. २ /४ मिनिटात तुम्हाला घर लागतात.  त्यातील शेवटचा घराजवळ हि वाट संपते.  त्यांचा घराचा अंगणातून किव्हा समोरूनच गडावर जायायला वाट मिळते.त्या वाटेने पुढे गेलो असता.  तुम्हाला एक छोटा सुखलेला ओढा लागतो आणि त्याचा थोडा पुढे गेलॊ असता .वर उजवीकडे वाट कुर्डुवाडीचा डोंगरात जाते, येथून कुर्डुवाडीत विजेचा तारा गेल्या आहेत. त्यामुळे वाटेत चढते वेळी कुर्डुवाडीपर्यंत तारा सतत आपल्या डोक्यावर असतात. त्यामुळे न चुकता आपण कुर्डुवाडीत पोहचतो.
कुर्डुवाडी पर्यंत पोहचायला आम्हाला १ तास लागला.


कुर्डुवाडीत पोहचल्यावर गडाचा सुळका आणि बुरुज जवळ दिसतात. त्याचा पायथाशी शाळा आहे त्यात मंदिर हि आहे. मंदिरात २ तोफगोळे मूर्तीच्या बाजूला कुंकू लावून पूजेला ठेवलेले दिसतात. मंदिराचा बाहेर दरवाजाचा  जवळ गजलक्ष्मी ची मूर्ती आहे आणि मंदिराचा समोर काही अंतरावर वीरगळ आहेत. 

आम्हाला गडावर दिसलेल्या वास्तू किंवा अवशेष 

कुर्डुवाडीतून गडावर पोहचायला २०/२५ मिनिट लागतात. शाळेचा जवळून गडाचा बुरुज जिथे दिसतो त्यादिशेने वाट गेली आहे. त्या वाटेने वर चढायला सुरवात केली असता आपण दरवाज्याचा पायऱ्या पर्यंत पोहचतो.  तिथेच डाव्याबाजूला आपल्याला पानाची मध्यम आकाराची टाकी लागते आणि समोर कातळात खोदलेल्या पायऱ्या दिसतात, हिथे दरवाजा असावा असे मला वाटते पण हिथे दरवाजाचा काहीच अवशेष दिसत नाही.

 येथून वर आल्यावर सरळ निमुळती वाट पुढे जाते. ती पुढे जाऊन उजवीकडे वळत वर गडावर घेऊन जाते.  आणि आपण काही मिनिटातच गडावर पोहचतो. गडावर आपण गडाचा वरचा मुख्य सुळक्याचा पायथापाशी पोहचतो. हाच गडाचा माथा मानायला हरकत नाही . कारण गडाचा सुळक्यावर जायला वाट नाही. गडाचा सुळक्याचा शेवटच्या टोकावर पोहचायचं असेल, तर तांत्रिकी रित्त्या गिर्यारोहण करायाला लागेल.

वर पोहचल्यावर उजव्याबाजूला बुरुज लागतो आणि डावीकडे मारुतीची मूर्ती आहे.


आम्ही प्रथम उजव्याबाजूला बुरुजाचा दिशेने गेलो. बुरुजाचा दिशेने जाताना मधेच एक छोटीशी भिंत किंवा तटबंदी जमिनीचा सपाटीला बांदली आहे. बहुतेक हि तटबंदी वरील कातळातील फट भरून काढण्यासाठी बांधली असावी. हि भिंत आपल्याला वर येते वेळी उजवीकडे जेथे वाट वर वळते तिथून दिसते. पुढे बुरुजावर भगवा पताका लावलेला आहे. पण बुरुजाची वरील तटबंदी उध्वस्त दिसते. तिकडून वाट पुढे सुळक्याचा भोवती गोल फिरते, त्यादिशेने आम्ही पुढे गेलो.  वाटेत सुळक्याचा कातळाचे मोठं मोठे दगड पडलेले असल्या कारणामुळे दगडावरून वाट काडत जावे लागते.

वाट काडत पाठी पोहचल्यावर आपण एका सुकलेल्या टाकीजवळ पोहचतो. येथून पुढे जायायला वाट नाही त्यामुळे पुन्हा पाठी फिरायला लागते. टाकीजवळ कातळाचा खाली नैसर्गिक गुहा आहे.  गुहेची उंची साधारण  ४ ते ५ फूट, लांबी ३५ ते ४० फूट आणि रुंदी ५० ते ६० मीटर असावी. गुहा बघून झाल्यावर पुन्हा पाठी सुरवातीचा जागी यायला लागते. तिकडून कातळाचा दुसऱ्याबाजूला बाजूला वाट जाते.

पण येथे हि दगडावरून जाऊन पुढे जायायला लागते. येथे हि कातळाचा खाली नैसर्गिक गुहा आहे.  हि गुहा त्याबाजूचा गुहेपेक्षा खूप मोठी आहे. हि गुहा साधारण १०० मीटर रुंद , ३५ ते ४० फूट लांब आणि ६ ते ७ फूट उंच आहे.  दोन्ही गुहेत छोटीछोटी दगडी आणि माती आहे. ह्या गुहेचा बाजूनेच पुढे वाट जाते तिकडे आपल्याला एक अर्धवट बुरुज दिसतो . बुरुजाचा भिंतीवर जाण्यासाठी पायऱ्या आहेत. बुरुज अर्धा गोलाकार आकार मध्ये आहे. पुन्हा वाट कातळाचा बरोबर फिरते, पुढे बुरुजाचा टोकाला उजवीकडे कातळात घळ झाल्या सारखी एक वाट कातळातून वर जाते.  ह्या वाटेने वर आले असता. बुरुजाचा बाजूने जाऊन जी टाकी बघितली होती. ती टाकी येथे वरून दिसते. बाकी येथे बघण्यासारखे काही नाही. अर्थात येथे आल्यावर तुम्ही गडाच्या सुळक्याला पूर्ण प्रदक्षिणा पूर्ण करतात.


येथून आम्ही पुन्हा पाठी फिरून सुरवातीचा जागी येऊन आम्ही उतरायला सुरवात केली. आम्हाला खाली पोहचायला  १. ३० तास लागला. काही वर्षांपूर्वी काही गिर्यारोहण करणाऱ्याने  गडाचा वरील सुळक्यावर गुहा शोधून काडली आहे. पण येथे चढण्यासाठी तुमच्याकडे गिर्यारोहणाचे तांत्रिकी सामान असणे गरजेचे आहे.

पुढे आम्ही मानगड साठी प्रस्थान केले.मांगडचा अनुभव मी हिथे लिहला नाही आहे.

उंबर्डी गावातील मंदिर आणि शाहिद जवानांचा स्मारक . आणि कुर्डुगडावर जाणारा मातीचा रस्ता  दिसत आहे.

मंदिराचाजवळ वाटेतच हि समाधी दिसते

वाटेत लांब दिसणारी भिंत

विजेचा तारा कुर्डुवाडी पोहचेपर्यंत सतत आपल्या डोक्यावर असतात 

शेवटचा घर. ह्या घराचा अंगणातून वाट जाते. ती मी खालील फोटोत अंदाजे लाल बाण  करून दाखवली आहे 

घराचा अंगणातून वाट जाते ती अंदाजे मी बाणाने दाखवायचं प्रयत्न केला आहे. पुढे विजेचा तारा  आपल्याला वाडी पर्यंत नेहतात 

पठारावर कुर्डुवाडी जवळ पोहचल्यावर दिसणारा कुर्डुगडाचा सुळका

कुर्डुगडाचा सुळका, वरील मुख्य सुळक्याचा पायथाला बुरुज दिसत आहे आणि कुर्डुगडाचा  पायथ्याजवळ असलेली शाळा

लाल बाण  दाखवला आहे तिकडे गजलक्ष्मी ची जुनी मूर्ती आहे. 

मंदिराचा बाहेरील गजलक्ष्मीची मूर्ती 

शाळेतील मंदिर

डाव्या मूर्तीचा बाजूला मोठा तोफगोळा दिसतो आहे आणि एक बारीक तोफगोळा

मंदिरा समोरील वीरगळ 

गडावर चढत असताना वाटेत  खाली उजवीकड शाळा दिसत आहे आणि समोर झाडात कुर्डुवाडी

उजवीकडे कातळात कोरलेल्या पायऱ्या आहे आणि डाव्याबाजूला पाईप दिसतो आहे तिकडे टाकी आहे. टाकीतील पाणी पिण्यायोग्य आहे.  कुर्डुवाडीत प्ल्यास्टीक ची १००० लिटरची टाकी लावली आहे. टाकीत एक पाईप खाली वाडीत जातो  बहुतेक पाइपणे ह्या टाकीतील पाणी घेत असावे.

डावीकडील पाण्याची टाकी 

गडावर लागणाऱ्या पायऱ्या. हिथे दरवाजा असावा असे मला वाटते पण हिथे दरवाजाचा काहीच अवशेष दिसत नाही

पायऱ्यांचा पुढे वाट निमुळती आहे आणि पुढे त्या सुखलेल्या झाडाजवळ उजवीकडे वळते

प्रणव आणि हेमेश 

उजवीकडे वळून हि वाट वर गडावर जाते त्या वेळी लागणाऱ्या पायऱ्या

हि तटबंदी बहुतेक मधली दरी भरून काढण्यासाठी बांधली असावी. कारण वर माथ्यावर गेल्यावर ती तटबंदी न दिसता सपाट जागाच दिसते

जिथे आम्ही सगळे उभे आहोत तिकडे हि खालील फोटोतील हनुमंताची मूर्ती आहे.

उजवीकडे वळल्यावर बुरुजावर  पोहचतो. हाच बुरुजाची भिंत आपल्याला खालून दिसते पण बुरुज वरून उध्वस्त दिसतो

बुरुजाचा हिकडून सुळक्याला लागून वाट उजवीकडे फिरते. तिकडे सुळक्याचे मोठे दगड कोसळून पडले आहेत. त्यातून पाठी वाट काडत गेलो असता.  खालील फोटोत दिसणाऱ्या टाकी जवळ पोहचतो. 

टाकीचा बाजूला म्हणजे आपल्या डाव्याबाजूला कातळात गुहेचा मुख दिसतो. आणि खाली फोटोत गुहेचा आतील फोटो

 
   

सुरवातीला जिकडे आपण गडावर पोहचलो तिथे डावीकडे येथून आपण गडाचं दुसऱ्या बाजूला जातो आणि उजवीकडे बुरुजाचा आणि येथून आपल्या बरोबर डाव्याबाजूला मारुतीची मूर्ती आहे. ह्या वाटेत हि सुरवातील कातळाची बरेच दगड कोसळून पडले आहे.

डावी बाजू कडील कातळाचा सुळक्याखालील गुहा आणि सुळक्याचा बाजूने जाणारी वाट हि वाट पुढे दुसऱ्या अर्ध उध्वस्त बुरुज जवळ घेऊन जाते.

हि गुहा खूप मोठी आहे

  

अर्ध उध्वस्त बुरुज. बुरुजाचा पुढे टोकाला खालील फोटोत दिसत असलेली,  कातळातील  घळ  वर उंच भागी घेऊन जाते येथून आपल्याला उजव्या बाजूची सुकलेली टाकी दिसते. येथे गडाचा सुळक्याला प्रदक्षिणा पूर्ण होते . 

वरून दिसणारी उजव्या बाजूकडील टाकी.

पुन्हा परतीचा वाट उतरताना

Basgad fort बसगड (भास्करगड)

बसगड (भास्करगड)

दिवाळीच्या सुट्टीनंतर २ आठवड्याने विकेंड ट्रेककर ग्रुप वर बसगड करायचा ठरला. त्यासाठी सकाळची लोकल पकडायची का रात्रीची ह्या विषयावर विचारविनिमष होऊन ठरल,  सकाळी ५ची मुंबई कसारा गाडी पकडायची. मी ५. १२ ला करीरोड स्थानकावरून गाडी पकडली. माझ्या सोबत सचिन हि त्या गाडीत होता. अनिल आणि सर्वेश ठाण्याला भेटणार होते. आणि विनय आणि प्रणव डोंबिवलीला. पण अनिल वेळेत पोहचू शकला नाही त्यामुळे त्याची गाडी ५ मिनिटासाठी सुटली. त्याला कल्याण वरून ६.५२ ची गीतांजली एक्सप्रेस पकडायला सांगतली बाकी सगळ्यांनी आपआपल्या ठरलेल्या ठिकाणी गाडी पकडली. ठाणे येईपर्यंत गाडी भरली होती. त्यामुळे डोंबिवलीच्या आमच्या २  गिरिमित्रांपैकी एकाला बसायला भेटले नाही. कसारा येईपर्यंत मग आमच्या नेहमीच्या वेगवेगळ्या विषयावर चर्चा चालल्या होत्या.

कसाऱ्याला पोहचेपर्यंत ८ वाजले. अजून अनिल येण्याचा बाकी होता.  तो पर्यंत आम्ही नाश्ता करून घेतला. तितक्यात १० मिनिटांनी अनिल हि पोहचला.

कसारा स्थानकाच्या बाहेर पडताच गाडी वाले विचारू लागले कुठे जाणार. आम्ही बसगाडच्या पायथ्याचा गाव निरगुडपाडा चा भाव विचारला सगळ्यांनचा एकच भाव ३००० रुपये. बहुतेक कसारा वरून सकाळी st असते पण आम्ही सकाळी पहिली कसारा लोकल पकडली असती तर आम्हाला भेटली असती. त्यामुळे आम्हाला आता खाजगी गाडी करण्याशिवाय पर्याय नव्हता. शेवटी आम्ही एकाशी भाव करून २०००रू ठरवून थेट निरगुडपाडा ते पुन्हा कसारापर्यंत येऊन जाऊन गाडी ठरवली. आजून ४००ते ५०० रुपये दिले असते तर त्यांनी आम्हाला १० आसनाची बोलेरो दिली असती. पण आम्ही ७जण होतो त्यामुळे त्यांनी आम्हाला कमी भाड्यात दिलेली ओमीनी गाडी हि ठीक होती. आमचा प्रवास बसगाडच्या दिशेने सुरु झाला.

  कसारा ते निरगुडपाडा , खोडाळामार्गे जाऊन येऊन साधारण १०० किमी असेल. दुसरा एक मार्ग इगतपुरी, घोटी- वैतरणा रस्ता ,मार्गे जातो ह्या मार्गे तुम्हाला जाऊन येऊन१३०/१४०किमी आहे. पण बहुतेक गाडीवाले खोडाळामार्गे लवकर पोहचतात म्हणून ह्या रस्त्याने जातात. निरगुडपाड्या पर्यंत रस्ता चांगला आहे फक्त मध्ये थोडा २/३ किमी खराब आहे. बसगड हा हरिहर गडाच्या समोरच आहे दोघांचा मुख्य गाव एकच निरगुडपाडा. पण निरगुडपाड्याला गेल्यावर एके ठिकाणी एक रास्ता सरळ हरिहरगड ला जातो आणि एक डावीकडे पाठी वळला आहे तो बसगड ला जातो,  तिकडून आम्ही डावीकडे आत शिरलो. पुढे गेल्यावर तुम्हाला एका नाल्यावर पूल लागतो तो पार करून थोडा अजून पुढे जायायला लागते. पुढे रस्ता खराब होता त्यामुळे आम्ही गाडी तितेच थांबून चालू लागलो. वाटेत काही गावकरी भेटले त्यांना गडावर जायायला वाट विचारली.  तिथेच थोडा अंतरावर पुढे रस्त्याला एक मोठा दगड होता त्याला काही ठिकाणी शेंदूर लावला होता. तिकडून एक पायवाट जात होती त्या दिशने आम्हाला जायला सांगितलं. आम्हाला कसारावरून बसगाडच्या पायथ्याशी पोहोचायला १.३० लागला.
हरिहरगडाचा पायथाचा वाडीतून टिपलेले बसगडचे दृश्य

    ट्रेकला सुरवात करताच थोड्या वर गेल्यावर एका ठिकाणी बऱ्याच वाटा फुटलेल्या होत्या तिथेच शेळ्या चारवात असलेल्या काकांना विचारले,  त्यांनी पुन्हा कसा जायायचा सांगितले. पण काही दुर्गप्रेमी आणि गिर्यारोहण प्रेमीने गडावर जाण्यासाठी दगडावर दिशादर्शवणारे बाण केले होते. बहुतेक बाण पुसट झाले होते.  तरी पण त्यामुळे आम्हाला वाट शोधायला खूप मद्त झाली. अशा प्रकारे आम्ही एका पठारावर  पोहोचलो.

 पठारावर पोहचताच समोर बसगड  दिसतो आणि पाठी फिरून पहिले असता तुम्हाला ३ डोंगर दिसतात त्यात पहिला फणीचा डोंगर, उजिवाकडचा हरिहरगडआणि डावीकडचा ब्रह्म  डोंगर

बसगाडच्या कातळाच्या बाजूने घनदाट रानटी झाडातून वाटकडून जातेवेळी

तिकडून आता आम्हाला बसगडचा कातळ दिसत होता.  त्यामुळे आता वाट चुकण्याचा काही प्रश्न नव्हता. पठारावरून सरळ रस्त्याने गडाच्या कातळाजवळ पोहचलो तिकडून उजवीकडची वाट धरून आम्ही गडाच्या पायऱ्यांजवळ  पोहचलो.

गडाच्या पायऱ्या सुंदर कातळात घडवल्या होत्या पण प्रत्येक गडाचा पायऱ्या प्रमाणे ह्या गडाच्या हि पायऱ्या उद्धवस्त झालेल्या होत्या. सुरवातीच्या थोड्या पायऱ्या चांगल्या होत्या.  पायऱ्या चडून  वर गेल्यावर मुख्य दरवाजा लागतो, तो अर्धा जमिनीत बुजला गेला आहे त्यामुळे तुम्हाला वाकून /बसून आत जायायला लागते. नंतर तुम्ही थोडे अजून वर गेल्यावर गडाच्या माथ्यावर पोहचतात.

गडाचा मुख्य  दरवाजा आर्धा मातीमध्ये गेला आहे त्यामुळे आत वाकून किंवा बसून शिरायला लागते

उतवड डोंगर, गडावर आलेली बाजूच्या गावातील मुलं ह्याला उताड्या बोलत होती

                                                            गडावरील हनुमंताचे मंदिर

                     हरिहरगडाचा दिशेला असलेल्या माथ्यावरील पठाराचा शेवटी एक छोटा बुरुज लागते

 

                                                 वैतरणा नदीचे पात्र आणि पाठबंधारा

तिथून तुम्हाला एकीकडे समोर हरिहरगड आणि आजूबाजूचे गड  दिसतात . आणि एकीकडे बाजूला उताड्या डोंगर. आणि एकी कडे वैतरणा नदीचे पात्र आणि काही छोटे छोटे धरण /पाटबंधारे दिसतात . आम्हाला गडावर पोहचायला २ तास लागले. आम्ही जरा हळू चालत होतो म्हणून आम्हाला थोडा अर्धा तास जास्तच लागला नाही तर सव्वा ते दिड  तासात हि पोहचू शकतो.

गडाला मानव निर्मित तटबंदी दिसत नाही. आणि गडावर काही पाण्याचा सुकलेल्या टाक्या आहेत . आणि एक टाकीच्या बाजूला हनुमंताची मूर्ती. त्याचा वरच उंच ठिकाणी काही उधवस्त वस्तू चे अवशेष आहेत.  पूर्ण गड  फिरायला तुम्हाला १ ते १. ३० तास पूर्ण होतो . पण गडावर गवतातून वाट काडत आणि नकाशातले बुरुज शोधण्याचा वेळात आणि  जेवण ह्या गोष्टीमुळे आम्हाला ३ तास लागले. गुगलवर नकाशात तुम्हाला २ बुरुज दाखवले आहेत, पण प्रत्येक्षात तुम्हाला दगडाचा एक साधा बुरुज दिसतो . तो बुरुज न वाटता छोटीशी दगडाची ३ फुटाची भिंत वाटते

गड पाहून झाल्यावर आम्ही ३ वाजता उतरायला सुरवात केली. खाली उतरते वेळी ,  गडाच्या पायथजवळ जिथे अनेक वाट दिसत होत्या तिथे  बोलण्याचा नादात आम्ही वाट चुकलो. वाट चुकल्यामुळे  आमची १५/२० मिनिटे  वाया गेली. तरी आम्हाला पुन्हा पायथाला पोहचायला  ४. ४५ वाजले.

जाते वेळी पुन्हा आम्ही आलेल्या मार्गाने कसाऱ्याला पोहचलो.